Ýnsanoðlu kuþ misalidir, uçup gitmek ister derdim de,
Kanatlarým yok, ben de her zaman uçmak istesem de,
Bu nedenle oturduðum yere yapýþtým sanki, sadece,
DOktora gidiyorum, vakit gece yarýsýný geçse bile...
Az önce yine oradaydým, vakit geceyarýsýný da geçti,
Bir sonuç da alamadým, o da baþka bir güne ertelendi,
Bekleyip göreceðim, içimde neler olup bitiyor acaba?
Öðrenmesem de olurdu ama daha yeni serildim yola...
Hayat böyle garip bir hikayenin adý deðil midir zaten?
Tökezler durursun, düz yolda yürüdüðünü zannederken,
Sonunda buluþacaðýmýz arenada kimin ne olduðu belli mi?
Zamaný gelince göreceðiz, biz mi haklýyýz belirsizlikler mi...?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.