YALNIZ SEN...

Ey sevgili...
sen maðduru kalbimi çöl ortasýna býrakýp en son öldüðümü hatýrlýyorum ...
o gün bugün ruhumun ihbar eden faili olarak iltica dahi edemiyorum yuvana...
hep bir cam kenarý yolculukta demirler arkasý sensizliðe kesiliyor gözyaþlarýmýn bileti...
yüzlerce maske taktým gönlüme...
direndim savaþtým kelimelere boðdum özlemi...
kelebek edasýnda asi bir kadýn,dünyasý yýrtýk ...
ve çýplak avuçlara kan kýzýlýnda iç çeken..
ah kurþunum..
kim isterki sesiz çýðlýklara gömülmeyi...
ütüsü bozulmuþ hayatýn þizofren çizgisiyle baþa çýkmak kolaymý...
kolaymý bir tabur gibi üstüme gelen adaletsizliðe karþý koymak...
kolaymý sevgilim...
senden baþka bir omuz kabul etmeyen baþýmý eksik kalan her yanýmý..
en kadim dostumu aklýmdan bir an kazýmak..
ben senin yokluðunu bile bir an unutacaðýmdan korkuyorum...
býrak avazý çýktýðý kadar konuþsun tadýna aþina dudaklar...
býrak ayazýma küfredeyim...
sana bakmak vardý þimdi beni sensiz býrakma diyerek..
elvedaya yudumlamadan dumaný aþk tüten çayýndan..
açlýðýma dizilen bir lokma olsaydý ekmeðinin kenarý..
olsaydý ya olsaydý ...
olsaydý...

berrin korkmaz

Sosyal Medyada Paylaşın: