onaltıncı bölükten...
kramp girdi uhdelerin ayaklanmasýna
’aylar geçse de yýllar geçse de,
bir ömür böyle gitse de
ben seni unutamam’derdi þair
þairin biri de yapýþtýrýrdý cevabý:
’unutursun gönlüm unutursun elbet
bu ne ilk ne de son gidiþ uzaklara’
bu silsile sürerdi sabah akýþýnda radyonun..
dýþarda yaðmur yaðardý,
bir manzara akardý nöbet kulübemin camýna..
taþa desen iþleyen ustaya dalarým ufkumda,
defalarca piþen o taþ þekil almaya mahkûm...
bir türkü damlar dilime neden sonra,
’nasýl anlatsam bilemiyorum,gözlerim kararýyor
tepetaklak oldu dünya tersine sanki, sanki’
bir kinaye dokunur baþka bir aðýzdan:
’sen varsýn dünyamda senle güzel o dünya
yokluðuna yuh ya! varlýðýn ayrý rüya’
teslim edilirken nöbet,nöbetleþen gündönümüne..
yurttan sesler bir derule çaladursun
bir emir gelir, onaltýncý bölük yat!diye..
’benzemez kimse sana, o tavrýna hastayým
gözlerinden süzülen o iþvene kurban olayým’
sonra uyku girerken gözlere, eþlik eder:
’göz bebeðimsin,yürek atýþýmsýn
naz etme gel bana sar beni yarim,
gidersen olmaz ölürüm billah
seviyorum iþte tek þahidim Allah’
ta ki onaltýncý bölük,
yak koðuþ ýþýklarýný giyinmeye baþla! diyene kadar...
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayalperest mitralyöz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.