SEVDA KERVANLARIMI ÇEKİYORUM KAPINDAN..

Sevda kervanlarýmý çekiyorum kapýndan,
Sessizce gidiyorum sýðdýramadýðýn gönlünden,
El çektim ayrýk otu dolu gönül bahçenden,
Sana da selamet diliyorum yüce rabbimden...

Bir kulunu çok sevdim diye gevelerken dilim,
Bilemedim karman çorman olacakmýþ fikrim,
Bir yaramaz rüyaymýþ tüm bu gördüklerim,
Beni benden edecekmiþ caným dediklerim...

Bundan böyle gönlüm seni arar her yerde demem,
Gezinmem bir daha baðýnda,sarmaþýk gülünü dermem,
Ne yapsan nafile caným seni eskisi gibi sevemem,
Yanýlýp gelsen de yüreðimi yollarýna seremem...

Yanarým, kendim ettim kendim buldum derim,
Köþk olsa da senin mekanýn baþýmý alýr giderim,
Gün olur belki ,yaralý kalbime hükmederim,
Senin o kör gönül gözünü ben neyleyeyim...


ÇÝMDÝK 19.02.2012







Sosyal Medyada Paylaşın: