Rab
Rab; terbiye edici, Mevla, efendi, sahip,
Yenilip acze düþmez, illa ve mutlak galip.
Hâkimiyet ve mülkün, ortaksýz tek hâkimi,
Tüm tasarruf Rabbindir, otorite sahibi.
Kývamýna getirip, ýslah ve tamir eden,
Kendi mülkünü kendi, dileðince yöneten.
Doðular ve batýlar, yerler, gökler onundur,
Ona itaat borcu, mahlûkundur, kulundur.
“Rabbiniz deðimliyim?” soru bezmi elestten,
Can kulaðý açýlan, duymaktadýr her sesten.
Doðru yolu gösteren, eðitip öðretici,
Rububiyet tahtýndan, her þeyi yönetici.
Belli zümrenin deðil, âlemlerin Rabbidir,
Ona ortak, eþ koþmak, kimin nasýl haddidir?
Esmalar terkibiyle, nefisler; hakikati,
Efal mertebesinde, yapýlýr tahkikatý.
Akýllar yorgun düþer, Rabbin tecellisinden,
Umarým payýmýz var, müjdeli tesellisinden.
O en büyük mürebbi, Rab Allah’ýn kendisi,
Var ettiði varlýðýn, sahibi, efendisi.
13.02.2012…Mustafa Yaralý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.