El attýðým tüm dallar elimde kýrýlýnca kendimi bir bataklýkta buluverince çýrpýndýkça batarken umudumu yitirmek üzereyken birden bir gül uzanýverdi yüreðime kýraðý çalýnan gönlümü okþarcasýna can sundu bana.
O gül öyle bir gül ki can oldu yaralý yüreðime incinen sol yanýma merhem oluverince dünyam deðiþti
Hayat bu ya nerden geldiðini kestiremezsin ki sonunda þansýn kaderime güldüðünü anlayýnca kendimi dünyanýn en mutlu insaný hissederken kaderin insana ne zaman güleceðini hakkýn takdiri olduðunu anladým
Anlaþýlan o ki siz hayattan umut kesseniz bile o size mutluluk bahþedecektir týpký benim ‘’Gönlümün gülü’’sayesinde mutlu olduðum gibi
M.Sýddýk SOLMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ms-solmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.