Bugün hem giderken yürüdüm ve hem de dönerken,
Önemli olan yürümek deðildi, düþmedim gerçekten,
Üstelik kalabalýk ve tehlikeli bir yolun kenarýndaydým,
Arabalar bana çarpmasýn diye yampiri çukurdaydým...
Eve geldiðimde o her zamanki huzurla buluþtum yine,
Evde beni bekliyor, uzaklaþmýyor her nereye gitsem de,
Huzurum evimdeyse ben de oradayým, dünyanýn ötesine,
Yolculuða çýksam da döner gelirim yine çabucak evime...
Düþünüyorum da, acaba neden böyle evciman biri oldum?
Eskilerde gezmeyi severdim, þimdi onu da istemez oldum,
Sanýrým genç kýz olsaydým evimden görücüler hiç çýkmazdý,
Gerçi onlarý da sevmezdim, evde kalma sebebim bundandý...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.