Þu anda;Senden kilometrelerce uzakta ki Evimde yalnýzým, Perdeler inik Ýçeride loþ bir karanlýk, Ve; Radyoda aþkýmýzýn þarkýsý Dýþarýda hafif bir rüzgar ve yaðmur ciseliyor Týpký ilk tanýþtýðýmýz gün ki gibi, O zaman; Ellerimiz kenetlenmiþ, Saçlarýmýz ýslanmýþtý... Koþarak bir sýðýnaða sýðýnmýþtýk Fakat þimdi ben, Senden çok uzakta ALLAH’a sýðýnmýþ, Aþkýmýz için ilham diliyorum....
23.15.1975....013 IÞIK Mehmetali
Sosyal Medyada Paylaşın:
Işık Mehmetali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.