KALPTEN KALBE
Ahh... keþke söyleyebilsem onu ne kadar çok sevdiðimi
Biriktirmezdim içimde bu büyük aþký bu heyecanlandýran hissi
Çarparmýydý kalbim onu her gördüðümde yerinden çýkacakmýþ gibi
Her neyse seviyorum ben galiba aþkýn ta kendisi bu benimkisi...
Bir kadýn var þimdi gördüðüm ve her gördüðümde bir baþka sevdiðim
Bir kadýn var þimdi hayallerimi süsleyen yarýnlarý beraber düþlediðim
Görüyorum hüzün bulutlarý deðil gökyüzünde varolan güneþ doðuyor görüyorum
Görüyorum aþk var hergünümüzde yaradandan bir tek onu dilediðim
Sensin bana ey sevgili þarkýlar söyleten þiirler yazdýran kadýn
Sensin inan þimdi kendimden önce hep seni düþündüðüm hayattaki tek varlýðým
Ne zamanki koysam baþýmý yastýða gözlerin gelir aklýma o can yakan ilah gözlerin
Ne söylesem az olur inan ne yazsam nafile
Tükenmiþ sanki yetmez seni anlatmaya kelimelerim
Her sabah bir baþka doðar o gül yüzüne güneþ
Beþinci mevsimisin þu gönlümün ne yaza benzersin ne de kýþa
Hangi güzelliktir ki olsun sana bir eþ
Her halinle güzelsin sen nazar deðmesin gözüne kaþýna
Mevsimidir gönlümün aþka hadi gelde sev ne olursun
Yaðdýrma dert yaðmurlarýný seven þu kalbime
Sev ki aþk yolunda huzuru bulursun
Gel de bin þifa olsun sen dolu ömrüme
Sedat Kesim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.