..

koþullamalar-1


biri söylesin þu yaðan kýþ güneþi
ölü bir resim duruyor çerçevede
aklýma güzel þeyler geliyor
ben eskiden hiç büyümemiþtim
büyüsü olgun bir çerçevede deliler
kýs kýs gülerken
içimde bollaþan yüzünü
öptüm dediler

kapanmýþ köy yollarýyým sanki
açacak bir göðsüm yok þöyle iri iri memeler
baþkaldýran dizelerde uçuk bir anlam
ne desem baþýmda soðuk pencere
bilmediðim yerlere bakar artýk
üç kiþi omzunda sarý sýcak ilmekler
aklým karýþýk bir besmele

yaþadýðýma hükmet sevinmiþ ol
bir þiþe þarap çaðýr saçlarýnla
kýzýl kýyamet kopsun sonrasý
el pençe durmaktan aþka
belli ki koalisyona hazýr deðil serçeler
saçaklarda ürkekçe endiþeler
sýçrayýþlar kuþaðý belimdeki
baþýmda telgraf direkleri
geçiyor kalabalýk þiirler
lakin içim bir hoþ deðil bihoþ
yüzümde dalgýnlýðýn biri

biri söylesin þu yaðan yaðmur
sonrasý tipiye çevrilen daðlar
tipimde büyük deðiþiklik yok
içimin arzusu kapalý þiþe
bir deniz boþluðunda
eyleþip durur gemileri

bir bardak içinde sözün
köpürtüye durmak nasýldýr
dudaklarýmda bir tebessüm bulutu
gözlerin altýna yerleþir

susamam gittiðim yerler peþimde kangal
karlý köy yollarý
bacasýnda öksüzlük çýkan
beynimde çimli düþünceler
sus aç gözlerini eðil içimdeki saraya
ben delinin tekiyim
ayaklarýnýn biri

baþým gittiðine yanar sen öptüðüne
kýrlaþmýþ aklýma bir teker takýlýr
sen dünya ben yollar
sen daðlar ben sepilmiþ mayýn

bir sonu elbet vazgeçer içim
arzu besleyen kýsraklar kaþa doðru

delisiyim arzunun ham gözlerinde
kara ýþýltýlar saçarak
denizden gelmiþ densize doðru
belli ki bir ölüm çukuru
sýðýnmýþ olabilirim gözlerinin altýna

kirpiklerini açýk tut
sonra kýrp beni


Hüseyin Bozkurt


Sosyal Medyada Paylaşın: