Bu ne güzel bir ikram
Kimi zaman ’yaðmur’la, topraðýn vuslat sevincinde
Kimi zaman ’kar’ tanelerinin, yanaðýma býraktýðý buselerin ürpertisinde
Kimi zaman sonbahar yorgunu, yapraðýn gövdesinden ayrýlýþýnýn savrulan sessizliðinde
Kimi zaman topraðý yaran ’baþak’ tanelerinin, birbiriyle fýsýltýlý gülüþünde
Yüreðimin köþesinden bir kapý açlýr
... koþar girerim
çökerim dizlerimin üzerine
ne bir suret ne bir ad ne bir ses
Oysa, o kadar tanýdýk, o kadar bildik bir gönle vuruþtur ki
nefesim kesilirde göðsüm doðrulamaz
bilemem o iklimin adýný
yanmakla donmanýn o ince çizgisinde ýlýman bir pýnardýr, doðrulamayan sineme akan
Bazý gün ’güneþ’ ilk defa doðuyormuþ gibi yýrtar tüm siyah perdelerimi
Nabzýný duyurur, kirpiklerimi hicrana salar
Bazý gece ’ay’ hiç iþitmediðim bir ninniyle, kirpiklerime vuslatý baðýþlar
Garip bir vuslar sevincinin, hicran hüznünün karmaþasýnda þaþar kalýrým
Seher yeli gucaklar beni ve yine bir kapý açýlýr yüreðimde
Yine koþarým yalýn ayak, nefes nefese
Bilmediðim, yok yok sanki unutulaný anýmsadýðým bir lisanda
Sözler düþer gönül kafesime,olduðu yerde çýrpýnýr gönül beden hapsinde
Bir sima düþer bakýþlarýma
en çok tanýdýðým en çok bildiðim
ama zamanýn izin vermediði bir perdeden seçemem
Can merakta!.. Can, göðsümü yarmakta sanki
Ruhum çekilip, ayrýlýyor bir an bedenden
her harfe bir renk baðýþlayýp adýnýný oluþturuyor
En çok ezberlediðim ama söyleyemediðim
’’adýma ne kadar bildik’’
adým meðer adýnda ne güzelmiþ
Bir an derin bir nefes, gülüþ býrakýyor yanaklarýma
Diyorum ki ’’kendi yüreðimde misafirim’’
Bu ne güzel bir sahip
Bu ne güzel bir ikram
Can!.. Bekle, sabret..
Ruhumun taþýdýðý bedendeki bu emanetin zamaný gelecek
SELMA KOÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.