Hazal, kanla koparma yaþamýn iplerini!
Deniz sevgisi kadar
Kýyýsýzlýklarýna da alýþmalý insan;
Yaþamak gibi ölüme de…
Çöl ýssýzlýðýndan
Yeþil ormanlarýn olduðunu anýmsa
Düþündüðün kadar varsýn
Ve elbet nefes aldýðýn kadar…
Her dem sessiz deðildir
Býktý býkacak ölü almaktan toprak!
Ve tüke(n)tmekte insanlar
Vebalý büyüktür…
Aþký aþkla öldürmek
Ve kardeþi kardeþle vuruþturmak!
Dünler bir masaldý
Bugün yaþýyorsak belki biraz cennet…
Yarýnlarýn tamu olmayacaðýný kim bile bilir?
Ve emareler bir bir çýkýyor
Kýyametler yakýn diye
Sona doðru gidiyor dünya…
Oðul babaya, baba oðullarýna sýrt dönmüþ!
Bir avuç metanýn
Kucaðýnda sýkýþmýþ insanlarýn vaveylalarý
Ve titremesi yok vicdanlarýn
Ve kaygýlarýn selleri
Nehirleri doldurmakta kan!
Ýblisler ne mutlu durur ötelerde
“Býrak” diyor “Ýnsanlar kudurmuþ
Bize düþen onlarýn düþüþlerini izlemek”
Ve cennet vadi;
Ýbadetler karýþmýþ daha çok günah diye
Para tanrýlarýna sýðýnmýþ insan!
Yoksul bir düþ kurdum
Gözüne yüzüne vurmak için kapitalizm’in
HRZM/2012-ÞUBAT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.