gülümse yalancı aynalara
...
...
her bakýþ son bir vedadýr
günün geceye dönüþüdür hayat
bir ýþýktýr söner gözlerinde
ay doðar geceye
yýldýzlar ýþýl ýþýl bakarken
ve gölgeler arasýnda oynaþýrken sevda
gecenin örtüsünü çekip üzerine
uykulara dalar yalnýzlýk
gecelerde daha da bir anlarsýn
solup giden ne çok þey var hayatýnda
sevgiden sevgiliden yana ne çok þey
her an biraz daha ölür içinde bir þeyler
nedenler ararsýn gözlerini her kapattýðýnda
bir gün daha yaþamak için
sarýlýp ümitlerine
gülümsemeyi denersin sonra
neye baksan neyi görsen
son görüþündür çoðu zaman
anlar vardýr yalnýzca sahip olabildiðimiz
her nefeste
her kalp atýþýnda
tükenmiþ bir þeyler kalýr geride
hepsi koca bir yalan
sen gibi
ya da ben gibi
aþk gibi
belkide sevda gibi
ne bir gül’ den
ne de bülbül’den geride kalmaz gülümseyiþleri
hayat yalancý bir ayna gibi
bakýp geçersin külenmiþ anýlara
kandýrýrsýn kendini sahte gülücüklerle
her an yaþadýðýn nedir
bilirsin sen de aslýnda
kaybettiklerin deðil mi ki hayat
her nereye baksan kan ve göz yaþý
tüketilmiþ can’lar
kaybedilmiþ sevgiler
yitik an’larda býrakýlmýþ sevgililer
hepsi koca bir yalan deðil mi
sen gibi
ya da ben gibi
aþk gibi
belkide sevda gibi ...
Mert YÝÐÝTCAN
17 02 2012
beykoz / istanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.