Dýþarýda soðuk bir hava vardý ve kar da yaðýyordu,
Üstelik lapa lapa deðildi, insanýn yüzünü acýtýyordu,
anladým ki karda zormuþ yürümek gerçekten de ama,
Yine de deðdi bu sabah erken kalkýp dýþarý çýkmaya...
Dýþarýdaki sadece ben deðildim, belki en genci bendim,
Onca yaþlý, düþkün, elinde baston, kendi kendime dedim,
Bir gün de böyle olup yollara düþmek var, az umut adýna,
Kapý kapý dolaþmak da var, benimkisi bir sonraki pazara...
Soðuktu ve kar yaðýyordu, sokak kedilerini de düþündüm,
Onlar kolayýný bulur belki, çingene kadýnlarýný da gördüm,
Ýncecikti elbiseleri, yüzlerinde kocaman gülücükler vardý,
Hayatýn güzellikleri onlarý da bir þekilde yakalamýþtý...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.