Sevgilim, sana bu mektubu bir mezar taþýný okurken yazýyorum.
Üzerinde ‘’Kerem Sümer, 1993-2012’’ yazýyor ama aldýrmýyorum. Gökyüzünden þiirler düþüyor topraðýma, görmezden geliyorum.
Sevgilim sahi beni ne zaman gömdüler topraða?
Hatýrlayabiliyor musun?
Gün belirtmemiþ mezar taþýmda. Yalnýzca adým soyadým, doðum ölüm tarihim. Hayatým bunlardan ibaret deðildi oysa. Seninle güldüðümüz anýlar, kahkahalar attýðýmýz soðuk da olsa esprilerimiz vardý.
Neden onlar yazmýyor bu mezar taþýnda?
Neden kimse bahsetmemiþ ki bizden?
Sevgilim bir avuç toprak atýyorum üstüme. Gökyüzü þarký söylüyor bu defa. Anlamadýðým bir þeyler oluyor, gök birden kararýyor, martýlar göç ediyor, ayazý deliyor kulaðýmý lodosun.
Fakat bir mezarlýktayým ve lodosun ne iþi var burada?
Ýmlasý bozuk bir aþktan çýkmýþ gibi, lodosun etkisiyle bir oraya bir buraya savruluyor çiçeklerim. Þivesine hala alýþamadýðým bir yalnýzlýðýn oyunu mu yoksa bu bana?
Söylesene sevgilim, öldüðümü hangi doktor ispatladý sana?
Anlatsana, beni nasýl öldürdün(üz)?
Hatýrladýðým kadarýyla, uykumu bölmüþtü bir kâbus. Evden çýkýp, hemen sizin apartmanýn önüne gelmiþtim korkumdan. Üstelik telefonunda açýk deðildi, sana ulaþamýyordum. Her zaman olduðu gibi aðaca týrmanýp camýndan girecektim odana. Bilirsin delilik bize en çok yakýþan sýfattý aslýnda. Annen duysa bu yaptýðýmýzý, ikimizi de keserdi kör bir býçakla. Aðaca týrmandým…
Sanýrým sonra düþmüþüm, gerisini hatýrlamýyorum.
Anlatýr mýsýn sevgilim bana?
Ruh halime göre deðiþiklik gösteriyor hava. Gökyüzü kýrmýzýlaþýyor. Topraðýmdan kanlar çýkýyor ‘’acýnýn babasý’’ yazýyor mezarýma.
Kaným donmadý mý hâlâ?
Neler oluyor sevgilim, bir þeyler yap! Öyle durma.
Yoksa, yoksa…
Hayýr olamaz!
Deðil mi sevgilim? Ben gerçekten öl…
Yok, bunu kabul edemem!
Bak iþte buradayým, baþýmýn ucunda. Bunu görebiliyorum, farkýndayým. Bak nefeste alýyorum. Yoksa alm…
Peki ya neden?
Neden yalnýzca öleni benim bu aþkýn?
Sevgilim…
Sana bu mektubu bir mezar taþýný okurken yazýyorum.
Taþýn üstünde ‘’Kerem Sümer, 1993-2012’’ yazýyor.
Topraðýn üstünde ‘’acýnýn babasý’’
Gökyüzü koyu bir kýrmýzý eþliðinde, kan aðlýyor…
Kerem Sümer.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.