yüzümü sürdüðüm ellerden dileniþim… sevda esti yine sýrra kadem basan anýlarýn tozunda inleyiþ nankör seviþmelerin utanmaz iç çekiþlerinde saklanýr yanýtlar ikilemlerimde kayýp soru iþaretleri… suskunum
gün be gün uzaklaþan bir yaþam önümdeki ürkütücü bir soðukta ürperiþe dönüyor… ölüm ne zaman çalar kapýmý sensizken doðum sancýsýyla düþtüðümde biten bir masal eðreti gülüþüm
erken bir hýçkýrýðýn son düðümü boðazýmda silik bir sevdanýn sönmüþ ýþýklarýnda umut esrik baharlarýn sonu esiyor baðrýmda yaðmurlarýn yalnýzlýðýna vuruyor kör güneþ nasýl da yakýyor alazý ýssýzlýðýn çoðalýrken ellerimde yokluðun
daðlanmýþ bir yaraya düþen kurt misali içimde sensizlik elime tutuþturulan bir veda mektubu bile yokken nefes gibi içime koyduydum ya seni yar uzaklarda sana bir çiçek açsa da göremezsin
bundan böyle ziyan olan günlerin hesabýný soracak kim var artýk bitti denilen anda kururken bütün denizler soluyor masmavi gökyüzü ve çürüyor ya uðruna geçilen bütün okyanuslar gride lakin tükenmiyor aþk…her þey yitse de
arsýz bir aþk bu bendeki/gitsin istesem de gitmiyor yüreðim yangýn/düþler kýzýl/sevdam her an ýslak durmuþ bütün saatler anýlarýn durduðu yerde yürek karanlýðýn ellerinde
atilla güler Sosyal Medyada Paylaşın:
Atilla Güler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.