her şey çok ellerinde

deðdiðin yüze
deðmedi
ýþýk
karanlýk paydaþýydý
varlýðýnýn..

her þey
çoktu ellerinde
parmak uçlarýndan baþlayan
öykü
çoðalýrken
halka halka
sayrýlý gözlerde
oyun tekerlemeleri kadar
anlamsýzdý
ayrýlýk

þimdi
her þey
kuru bir güz yapraðý gibi
ufalanýyor
sýrrý dökülmüþ bir aynada
kayýp
suretin..

varlýðýný keskin bir kýlýç gibi
ikiye bölen
zaman
bir yana düþen
sen
ve
öte yana düþen
gölgen
her þey çok..

zerresiyle gözleri soðutan
kar
ve
hafif bir esintiyle
sana þiir getiren
rüzgar
her þey
her þey
çok ellerinde..

yeni baþlamýþ bir öyküden bile
çok
her þey
sen bile..


16/02/2012
ödemiþ
Sosyal Medyada Paylaşın: