Annem…… Gidiþinin ardýndan kaçýncý aþýk oluþum bilmiyorum. -Sev, sev de adam gibi biri olsun, Öyle it kopukla iþin olmasýn diyordun. Biliyor musun? Hiçbir sevda seninkinden büyük deðil, Gelip geçiyor da hepsi kabuk bile baðlamýyor yarasý Ýçimde bir yanma bugünler de Yaram kanaðlýyor caným yanýyor anne Gözlerini çok özledim sarýlmaný, okþamaný Hani olmasan da ben hep yanýndayým Ýçindeki boþlukta benim aslýnda demeni öyle çok isterdim ki… Ama yoksun artýk. Ben sen olmadan yuvasýz öksüz kuþlar gibiyim, Þimdi…. Ne bir yuva bekler konmam için beni Ne de ben çalmak isterim artýk o kapýyý Ýçeriye alan sen olmayacaksan beni Bilirim ki, Hiçbir sevda seninkinden büyük deðil Ve tüm savdalar öpsünler cennet kokan ellerini…….
98/ Ýzmir Sosyal Medyada Paylaşın:
şirinelvan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.