Körpe bir fidandým öðretmenim, yeni yeþeren.
Yüreðinden süzerek, can suyumu sen verdin.
Iþýk oldun geceme,ufkuma bir meþale.
Tutup ellerimden karanlýða son verdin.
Senden öðrendim ilmi,irfaný,feni.
Uzun lafa gerek yok,sensin ben yapan beni.
Hayatýn gayesini,sevgi ve þefkati,
Senden öðrendim ,seninle tattým.
Senin sayende parlak bir geleceðe,
Ýlk adýmlarýmý cesurca attým.
Sýðmazsýn sayfalara anlatsam da seni,
Uzun lafa gerek yok,sensin ben yapan beni.
Okul yuvamdý evimden sonraki.
Moral kaynaðýmdý, hep gülen yüzün .
Ayrýlýrken:"Türklüðünle gurur duy,
Türkçe yaþa" olmuþtu son sözün.
Örnek aldým her yönünle ben seni.
Uzun lafa gerek yok,sensin ben yapan beni.
Duydumki öðretmenim bir kahpe kurþun,
Vurup alnýndan yýkmýþ seni yere.
Sana kýyan kanlý eller bilsin ki:
Bir nesli boðamaz bir kurþunluk yara.
Ödeyemem hakkýný,hiç unutamam seni.
Uzun lafa gerek yok,sensin ben yapan beni
Ýsmail SIKICIKOÐLU
SAVAÞTEPE/BALIKESÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.