GÖNÜL KUÞUM
Baþkasý deðil kendi nefsimi
Ele gelsin diye yeresim gelir
Tâ! Baþtan týrnaða bütün derimi
Tefe girsin diye geresim gelir.
Ýþleri yokta görecekler seni mi?
Demem asla, affedecek beni mi?
Ayak altýna atýp bedenimi
Basýp geçsin diye seresim gelir
Boþ ver… Bana dokunmasýn demeyip
Kim var denildiðinde düþünmeyip
O an; Ben varsam herkes vardýr deyip
Hakk için baþýmý veresim gelir
Yalaný, yanlýþý bir bir sezerek
Yola çýkan her engeli ezerek
Ýlim, irfan bahçesinde gezerek
Hakikat meyvesi deresim gelir
Dost Halil’im; dosta kucak açarken
Elde ne varsa dost için saçarken
Gönül kuþum daldan dala uçarken
Beklenen vuslata eresim gelir.
HALÝL MANUÞ