GÜVERTE
kaçbahara sýðdýrmýþtým
kaç kýrýk ýþkýna sýðýnmýþtý umutlarým
mendilimin içinde hapsolmuþtu
hasretinle doldurduðum göz yaþlarým
rüzgar savururken gidiþimi ellerine
diþlilerine takýlýyor
eskiden kalma gezinen tüm hatýralarým
kayboluþumu kutluyor uzaklaþtýðým kýyý
keskin bir vedanýn ardýnda kalýyor yaþanan en güzel duygularým
çöreklenirken yüreðimin orta yerine
nefesimi kesiyor bu ayrýlýðýn soðuk rüzgarlarý
bakýþlarýn hükmederken tüm anlara
yakýlasý diyorum bu güverte
uzak kýldýkca beni
ürperiyor tüm vücudum
kaldýrýr mý bu minik beden bunca acýyý
yaþayabilir mi sensiz
boðuyor bu gece tüm kâinatý
yýldýzlar isyan çýkarmýþ
gök yüzünü karartmýþ
ellerine alýyorlar yüreðimi
üfürecek ya AY! beni
güverteden
düþürecek ya
korkmuyorum
bundan acýsýný yaþýyor kalbim her kývrýmýnda
ölmek...
ölmek korkutmuyor ki
seninleyken kendinden korktuðum kadar
sabah olurmu
yarýn gün doðar mý tepeme
çok zor!
doðmaz.
eskisi gibi okþamaz yanaklarýmý
ne de gök mavi olmaz benim için
al güverte
at beni karanlýk geceye
fýrlat bu bedeni þu azgýn sulara
sen deniz korkma boðarým diye
çek dibine...
yok et hýrçýn dalgalarýn da kaybolayým
yok olmak mý var olmak mý
ben sen yoksan yokum ki
olmak isteyen kim
ben o kýyýda kaldým
seninle birlikte
þimdi uzaðýndaysam...
deðilsem yanýnda
neye yarar yaþamam nefes almam
yokluðun da yok oldum kayboldum
sensizliðinle titriyorum ÜÞÜYORUM SANA
ört beni hayat ört...
Sosyal Medyada Paylaşın:
yasemen akyürek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.