1
þubatýn ilk haftasý
umut aþýladýðým
çýdamlýydý yaftasý
baþa karþýladýðým
güneþ altýnda çarþaf
karlýca pekmez hoþaf
gününde miydi eþraf
baþ kaldýrýlmadýðým
anaç gövdesindedir
amaç sevdasýndadýr
yamaç gaydasýndadýr
boþ saldýrýlmadýðým
tadýnda yýllar boyu
kardelenler þebboyu
sevgisinden de koyu
taþa arþýnladýðým
baþtan çýkaran esler
dalýnda kuþu sesler
tutulunca nefesler
nedensiz haþladýðým
tepeden týrnaða düþ
deliye keder gülüþ
ozan efem dökülüþ
nedendir taþladýðým
2
tazecik körpe fidan
aðaç olmayý bekler
yolsaydý alýp giden
bahçede kimi tekler
kuru cýlýz bir daldý
aç tavuk gibi daldý
topraðýn elden aldý
büyümeye itekler
yapraðýn gibi hamur
ola dört baþý mamur
dudaðýnda ýhlamur
büyüsüne istekler
kuþu uçtu dal çýtýr
daðýldý hardan ýtýr
alan hoþluða hatýr
sevgisini destekler
büyüdü týfýl kopil
ister tut ister tepil
baharý güzel serpil
ozan efemde ekler
3
evimizin yaz bahçesi
kuzineli salon
kumpir soðan
pelit kestane
kaba ekmek kömbe
pelit kestane
mis gibi tarhana çorbasý
kuru fasulye kölemle
piþerken oyasýnda
esneyip inmeyi bekler
örümcek uyur uyanýk
çýrýlçýplak dolaþýr
duvarda köþede incelik
karasý çalkara
darasý fukara
4
geç
gelen
sevinci
öptü yeþil
tutundu dala
gülüyor budala
tazecik gülüþünde
baykuþlar ötmez artýk
aydýnlýk gecelere girin
hasýrlarý serin gölgeliðe
ay dolacak bu gece
razý oldu sevincine
5
sýrça saraylardan çýkagelir
dökülür kýra bayýra
dalýn ucundan çýtlar bahar
yumuþacýk otlarýnda sürem
uzun düþleri özler olduk
tozlu sokaklarda
tel çember çevirdiðimiz güne
yurt edindik
güzel yerlere kondu çadýr
çýlgýnlýða ortak olup
çalý bozalaða yanaþýr sürü
kelebeklerle uçar sevinç
ýslanýr þiir terinde
martý yaran martýlarda
nisan çýðlýðý
kýrlangýçlarla üveyiklerle yerleri apayrý
tutku içinde çizdiðimiz güneþe
güzel terledik
üzüm ekþisinde tadý
yaðmurla çoðalacak umut
gözümüzde canlý dalý
iki sözünden biri uyanýr þiir
6
sabun köpüðüne akdeniz dalgasý gelir
baharýn yasa taþýr olgun baþak tanesi
berekete kucaklar sevinç mutlu hanesi
umuttan çoðalýnca bulut göðe yükselir
gül deyince belleðe kazanýr kýrmýzýsý
gül doluþur ateþten çoðalarak öpüþü
sessizi gün elinden erince çýkar düþü
dökülürse uzgurun koca meþe mazýsý
aðaçtan asýlýdýr bizi baðlayan sevinç
karanlýða düþüyor yeryüzü aydýnlýðýn
insan elinden ölür aptalca saygýnlýðýn
yaldýzýnda fosforu tininde umut erinç
zambaðýn morunadýr ipeksi söze el aç
gidenler zorunadýr sevinir öze yamaç
7
ne sevgiler duyduk
ne sevdalara tanýk
topraðýnda doyduk
bahar kokuna yanýk
asma dalýnda güzel
tevekten tutunmuþ
taneye konmuþ ýþýk
pekmeze doymuþ sahibi
yedi birkaç kaþýk