gecenin sükuneti yýldýzlara baka baka bir orkestraya dönüþebilir burada
sen susarsan, ben de susarým buluttan kopmuþ, ay da susar
ninemin yazmasý kadar sana baðlýymýþým yeni gelin kadar da ürkek sen baktýkça bana gözlerinin deðdiði yerleri ellerimle kapatýrmýþým kalkmazmýþým da, gözlerin mýhlarmýþ beni olduðum yere arada kaþlarýný çattýkça, bilirmiþim neleri unutmak istediðini kendi belleðimin iðnelerini, kirpiklerimle fýrlatýrmýþým ýskalamadýðýmý sakallarýnýn titremesinden anlarmýþým gizlerinin cümbüþüyle, bükülürmüþ boynun piþmanlýklarýn düþtükçe halýya ben de eðermiþim baþýmý desenlerde uzayan dünyalar yaratýrmýþým sokaklar, evler, hepsi pembe boyalý bak þu saðdakindeyiz biz, nabýz atýþlý bahçesinde boy boy doðurduðum çocuklar bilmezmiþ hiç biri savaþ meydaný nedir yaþam yaþam kokarlarmýþ renk renk balonlarý uçurtmalarý varmýþ yokmuþ, dikilip yýkýlan duvarlarý konu komþumuz pek çokmuþ, seviþgen bir kalabalýk buðday tanesi halýdaki þu benek, þu baðlama sýðýrcýk sürüsü havalanýrmýþ birden dolarmýþ evimize güzel kuþlar ama hala susku
kocaman penceremiz varmýþ, kocaman dolunayýmýz tüm yýldýzlardan türküler toplarmýþ bizim için sýrf birbirimizin naðmelerine tekrar dokunalým diye
gecenin sükuneti yýldýzlara baka baka bir orkestraya dönüþebilir burada
türkülere dayanamazsýn sen kaldýrýrmýþýn baþýný usulca yaklaþýrmýþsýn yanýma dudaklarýndan ýrmaklar akarmýþ, nehirler denizlere doluþurmuþ, içi pýhtý ne kadar bezgin ruhsun sen, içi hüzün
aðlamamak için zor tutarmýþým kendimi sen aþka dokunmaktan korkarmýþsýn gönül yanýklarý dudaðýmý büktüre büktüre ýzdýrap kahrolsun der gibi bakarmýþým yüzüne bir daha eþeklik etme dermiþim eþek ayný çamura iki kere düþmez deyip kadir kýymet alýp ellerimi, avcumu öpermiþsin
kuþkunun cesetine mumu üflermiþim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
çöldeki kelebek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.