Ýnsan mecburdur dünyaya gelmeye,
Sanki ben isteyerek mi doðdum,
Her gün kahrýn içinde gezerken,
Sanma ben aradýðýmý buldum insan oðlu..
Ýnsanoðlu yaþayan bir canlý,
Dýþý deri kalbi kýrmýzý kandý,
Saçlarý sonra aðaran bir yabancý,
Gelen bir misafir deðil mi?Ýnsanoðlu..
Ýnsan oðlu sevgi arayan bir yoldaþ,
Bu gün her þey yarýn savrulan baþ,
Dökülünce gözlerden iki damla yaþ,
Silmek elinde olmayan bir insanoðlu
Ýnsan düþünen anan, yaþayan varlýk,
Beklemez o yaþamda bir karþýlýk,
Ömür vardýr onda gidilen yýllýk,
Bitap düþün giden yýllarýyla insanoðlu..
Maddelerin her zerresi vardýr onda,
Bir uzunluk gider gidilen yolda,
Bir hatýrasý kalýr onun ardýnda,
Belki hiçbir þeyi duymaz insanoðlu
Doðar ki o anda mutluluk arar
Bazen iyi bazen hep verir zarar
Gün gelir der ya Rab bu kadar karar
Bir gün sessizce gider insanoðlu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.