Sevemiyorum beni affet, ne gözlerini,ne sözlerini nede yüreðini hissediyorum, Sanki bir boþluktayým, önüm uçurum , arkam karanlýk, ne öne bir adým atabiliyorum, nede arkama dönebiliyorum, Sen bilirmisin bilmiyorum ama yüreði küllenmiþ adama en büyük lutuftur yanlýzlýk. Yanlýz yaþamýþ, yanlýz ölmüþ ne çýkar, Baþýnda koca bir hiç, Sonunda yine hüsran var, Sevemiyorum beni affet, Ne seni,nede senin taþýdýðýn güzellikleri, Sevemiyorum ne kendimi, nede kendime yakýþtýrabildiðim seni, Âma’ya hiç sorulurmu cihet, Sen gel beni aklýndan defet, Ben alýþmýþým nasýlsa yanlýzlýða, Yol yakýnken sen de beni yok et, Ne olur beni lüzmumla affet.
Ömer Koç 15.02.2012 Sosyal Medyada Paylaşın:
AŞK-I VEFA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.