serin olmasın sular...
Rüzgar dokunsun ama serin olmasýn sular...
acýtmasýn ellerimi dokunuþlarý
ufka varan aklým akýp giderkenken maviye
yüreðimde kalsýn buðusu bakýþlarýnýn
rüzgara versem yüzümü
bembeyaz tenimde kalan son izlerin
kutsadýðým deryanýn gözyaþlarýyla,
tan aðarýrken
son kez sana uzansa...
sýrtýmý versem kýyýlarýna
sana ait adýmlarýn kazýndýðý
dalgalarýn dövdüðü taþlara
arkama bakacak gücüm olmasa
kýzýla çalmýþ gözlerimden akýp gitse aþk...
laciverde karýþsa...
sen olsan rýhtýmda kalan son veda
bir damla bir damla daha dokunabilsem
parmaklarýna
deniz kuþlarý...
bembeyaz köpüklere karýþan bedenleri
bembeyaz kanatlarýnda
sabah rüzgarýnýn uðultusunda
kýr çiçekleri gibi kokusunda özlem
yitip giderken...
tutmazken sen bir ucundan
kal demezken...
daha çok uzaklaþmadan
silüet olmadan narin bedenin varlýðýma
bir haber uçursan
bir martý konsa omzuma
fýsýldasan kulaklarýma
izin versen, sadece hayalini götürsem yanýmda..
neslihan
15.10.2005
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.