İSTANBUL’UM

Dün gece seyre daldým; gök, denize sarýlmýþ,
Ufuktaki son çizgi tam kalbinden vurulmuþ,
Senin açýk bahtýnda nice tahtlar kurulmuþ,
Batan tüm gönüllere artýk doð Ýstanbul’um,
Nisan yaðmuru gibi, gel de yað Ýstanbul’um.

Söyleþir hatýralar, konuþur birer birer,
Hangi taþýn kaldýrsam, hep seni bana söyler,
Her mâbedin yanýndan süzülen güvercinler,
Uçup uçup konsunlar sevdâna Ýstanbul’um,
Senin aþkýnla gönlüm pervane Ýstanbul’um.

Ýki büyük kýta’nýn senden geçer yollarý,
Ak ve Kara Denizin seni sarar kollarý,
Adýný her andýkça titrer gönül telleri,
Kalbimin tapusunu al götür Ýstanbul’um,
Mâzideki günleri, bul getir Ýstanbul’um.

Hangi þair yazacak sana layýk þiiri?
Hiçbir ressam veremez o firuze renkleri,
Kubbelerin altýnda tarih dirilir geri,
Ayasofya’dan beri islâmsýn Ýstanbul’um,
Ruhumdan kalbe akan, ilhamsýn Ýstanbul’um.

Ýstanbul bende gizli, bu beden Ýstanbul’da,
Her semtin ayrý lâle, erguvan Ýstanbul’da,
Gönüller sultanýsýn, mihriban Ýstanbul’da,
Semâlarýndan ezan susmasýn Ýstanbul’um,
Baðrýna siyah gölge düþmesin Ýstanbul’um.
Sosyal Medyada Paylaşın: