nefesin göçmen kuþ sürüsünü deðdirir tenime her mevsim gelmese de ben her mevsim yine de beklerim..
yüzüme vurur akþam kýzýlýnda ciðerimin yaralarý mor mor beneklenir yüzüm kan odaklanýr gözlerime nereye baksam orada bir ölüm..
ayaklarýmýn uzandýðý her kent istanbul bilir kendini yorgunum der uzanýr boylu boyunca galatanýn üstüne üstümden atýlan oltalara takýlýr, gider balýklarýn oncasý sudan çýkmýþ balýða bile imrenir kafesimin goncasý..
yeditepeden çöreklenir leþ kargalarý sýra sýra.. ben dursun zaman derim onlar bitsin zamanýn. ben hayata rest çekerim hayat odak noktasýna koyar beni. ensesinden tutarým lodosu yosun tutmuþ ihtiraslarý yüklerim sýrtýna karakökümden çýkarýrým aþký geriye koca bir hiç kalýr..
gözlerimi yatýrdýðým her kent istanbul’u kýskanýr..
Sosyal Medyada Paylaşın:
nar çiçeğim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.