el sallayamadým doya doya bakýnýpda, hep bir aðacaýn duldasýna saklandým
akan göz yaþlarým uðurladý hýçkýrarak. isyanlar iç savaþlarda suçlu kim sorgularken ben yüreðin deðmez bir damarýnda asýlýydým. gözlerin gardiyan edasýyla süzüp dururken
biz hasretin zincirine eklenen halkalardýk koparýldýk. tütmeyen bir bacanýn sobasýnda zehirledik duygularý
öyle masum mýrýldanýrken þarkýnýn naðmeleri. bir heybetle dans ederdi baharda açan aþk gülleri.
sevgi anlamaz oldu býktýrdý sanýrým yeminleri. ben ilk baþlangýcýn son duraðýnda kaybettim özlemleri...