ne bir þiir yazdým ne de bir çiçek sundum sevgiliye
hani çiçek olmadýðýndan falan da deðildi
yüreðim herkesi sevdi ama herkesi çok kiþiler de beni kim bilir sevmiþtir belki
ne þýpsevdiler ne pýr pýr yürekler ne sevdaya atýlmýþ kulaçlar ne de dalgalarda kürekler
hiç aþk yaþamadým ki
ne güzel gözlere baktým ne tatlý sözler konuþtum ne de ipek saçlar okþadým baþka ellerin sýcaðýný kendi yüreðimde hiç mi hiç duymadým
sevgilim olmadý ki
ne mektup uçlarý yaktým sevgili için ne çiçekli mendiller yolladým uzaklardan aðlamadým arkasýndan bir sevgili için
hiç sevgilim olmadý ki
sevgili sayýlýrsa þayet bu bir bütün iki yarým benim de sevgilim var kýrkbeþ yýllýk karým
bu yoðumla bu varýmla ve ben bu sevgili karýmla her sevgililer gününde biz bize yani el ele – göz göze birbirimize çiçek yerine sonsuz sevgileri sunduk
ve biz bundan gayrý ne sevgili aradýk ne de çiçek umduk
bunlarla mutluluklar kurduk biz bu sevgiyle yýllarca avunduk
ve biz bitmeyen sevgimizi iþte AÞK bu dur diye bir ömür savunduk
Muzaffer Yýldýrým
Sosyal Medyada Paylaşın:
muzaffer40 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.