MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Li

H-İ-Ç


Esaret ölümle biter



Soluksuz,
Ecele inanmadan,
Ýþportacý cesareti ile
Bir þeyler anlatmakta



Gün akþama kavuþmuþ;
Titrek bir it dýþarýda
Adý Berlin, ( has kangal köpeði )
Camda buðu,
Bardakta raký,
Tabakta yoðurt,
Birazda maydanoz dünden kalma
Ve zihnimde postacý telaþý
Ve gözlerimde açýlmamýþ bir mektup
Ve mezar baþýnda ýslýk
Ve lotus kokusu
Ve yaðmasýn kar
Acelem var
Yetiþmeliyim gözlerine



Tercüme edemediðim Kürtçe bir türküyü dinliyorum
Bir kadýn aðlýyor;
Hindistan’da, tapýnak önünde,
Avuçlarýnýn karasý geceyi doðuruyor
Ya da bir delikanlý;
Demin vurulduydu; Afrika da,
Eczaneden çaldýðý ilaçlarla kaçarken
Beklide onun son sözleri bu ezgide


Anne, elbiselerim neden kan kokuyor?


Offf anlaþýlan bu gecede yetiþtiremeyeceðim
Gözlerimi,
Gözlerine.


Ýþtahla,
Aþk ile,
Susarak,
Maðlup,
Ve bir o kadarda kahramanca.
Bir þeyler anlatmakta,
Sigara dumanýna bezenen, duvar


Þöyle dedi biraz önce;
Adem günaha mahkumdur
Ancak ve ancak kendi katili olanlar özgürleþir
...

Dülsinya’yý sevmek ihanet deðildir Don kiþot’a



Sussan;
Gök azalýr
Mavisiz kalýr simitçiler
El ayak çekilir
Zemheriye bulanýr düþler
Ateþime barut deðer
Leylaklar tutuþur,
Tutuþur dilde söz
Yürekte öz
Kelimeler yarým kalýr
Ölüler kimliksiz

Kar yaðýyor


Öfkeli
Kýskanç
Ve yorgun kaldýrýmlar
Can suyu ile yeniden var oluyor


Karþýda;
Bir sokak lambasý
Yavaþ yavaþ yitiriyor heybetini
Senin içinde içiyorum sokak lambasý
Az ilerde bir aðaç
Kefenine bürünmüþ
Yanýnda toy bir fidan yasýný tutmakta çýnarýn
Senin içinde ey çýnar!
Kederleri benimle ayný olan
Tüm kaderdaþlarým için
Bir bardak daha dolduruyorum


Anne, kelebekler kar yaðarken neden uçmuyor?


Sokakta kimseler kalamadý artýk
Kansýz bir ölüm misali
Acý ama korkunç deðil
Devriyelerde geçmiyor
Sabahýn eli kulaðýnda
Þimdi tam sýrasý


Tarih ölülerindir
Koca elleriyle;
Topraðý tuttuklarý gibi
Tarihide tutar ölüler
Bruno onlarýn avuç içindedir
Bedrettin çürümüþ parmaklar arasýnda
Hala at sürmekte

Gelecekse doðanlarýndýr
Ýlk gözyaþlarýnla
Künyeye kazýlýr


Sabrým kalmadý artýk
Þimdi tam sýrasý diyorum
Hadi öldür beni
Dülsinya’ya kavuþmalýyým








Yaþamayý sevdiðimiz için deðil ölmekten korktuðumuz için nefes alýyoruz


Zihnimde postal sesleri;
Anýlar yine katlediyor bu günümü
Güneþ evlada mertebesinde
Kesildi anlatýcýlarýn çýðlýklarý
Yavuklular köhnelere çekildi
Esnaf kapattý kepenkleri
Yine geceye eriþtik
Yine deccal belirdi
Yine pes etmenin arifesinde umut
Yine þeytan derki diye baþlýyor cümlelerimiz
Yine efkâr
Yine yalnýz
Yine küfür doluyor diþlerimin arasý



Aþk meþkin Müjdecisi
Yoksa kim kapýlýrdý Aþkýn gizine
Söylesene kim?
Kim katmerli bir sancýya kucak açardý



Anne, neden deli diyorlar bana?



Artýk umut kalmadý
Aþksa patolojik bir durum
Sadece delilerin sahiplendiði
Meþk sýrra kadem bastý
Sýrsa;
Bihaber olunan malumat deðil
Bir taþ altýna gizlenmiþ hiç deðil
Sýr;
Kendimizi gördüðümüz lahza
Sýr;
Duymayýp,
Görmeyip,
Dokunmayýp,
Tatmayýp,
Koklamayýp
Hissettiðimiz lahza



Sýrrý bozulmuþ âdemin
Kendimizi göremiyoruz aynalarda
Hayatsa bok tadýnda
Çekilmez bir vaka
Sevdiðimizden deðil yahu
Ölmekten korktuðumuzdan
Yaþýyoruz hala











Gerçek “düþ”ün piçidir





Dik baþlý
Detone
Çelimsiz bir çýðlýk
Kulaklarýmda ki baruta ateþ oluyor
Aþina olunmadýk gürültüler duyuyorum
Senin sesin kayboluyor
Vakitsizce kulaklarýmda patlayan bu çýðlýk
Soluksuz,
Ecele inanmadan,
Ýþportacý cesareti ile
Ýþtahla,
Susarak,
Maðlup,
Ve bir o kadarda kahramanca.
Bir þeyler anlatmakta

Sus diyor þiir! Sus be deli!
As ruhunu artýk
Öldür kendini
Rahim kanamada
Kurduðun her düþten boktan bir gerçek doðuyor
Akýtma içine yeter
Sus!
Ve git …
Diyor…



Anne, leylaklar neden gizli aðlarlar?




Dýþarýda Berlin
Ýçeride ben
Gökyüzünde ay
Karþýda bir çýnar
Toprakta kefensiz ölü
Düþümde sen
Üþüyoruz…
Üþüyoruz cümleten



Yetim bir mektup gözüme batýyor
Gözlerine varamamak ne kötü bir sancý
Düþ’ümde döllüyorum,
Gerçeðime doðurmak için seni
Berbat bir gürültü ile Düþük oluyor
Kaybediyorum seni
Duvarda saat
Koltukta ben
Masada bardak
Kaybediyoruz…

Yýldýzlar erketeye yattý
Güneþ ha geldi ha gelecek
Yine sabah olacak
Ve ben yine öleceðim


Murat aktaþ

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.