Yûnus EMRE!
Et kemiktir libasý, mânâ onun özüdür,
Heva için söz demez, Ariflerin yüzüdür!
Garip gönlü duraðý, Lehv’de yazan yazýdýr!
Hakk olmuþ ondan râzý, Yûnus O’ndan râzýdýr!
Câhillerin tuzaðý, yakýn görmek uzaðý,
Mânânýn aslý onda, Yûnus’dur ol Kaf daðý!
Hasislik câhil iþi, mesaisi teþviþi,
Ona yüzden bakanlar, viran eder Otaðý!
Yûnus’un sunduðudur, mânânýn sýrrý ayan,
Temizlenmez su ile, el ile yüzün yuyan!
Zân eder bildim diyen, zânnýyla eder ziyân;
Rûhunu süsleyûben, yol yürür ona uyan!
Bizi dâhi zemmeder, okuyan bu sözümüz,
Kulaðýmýz kapattýk, zân’ý görmez gözümüz!
Bilen aþk ehlin hâlin, onlarladýr râzýmýz;
Billâhi ol Halýk’a, ayancadýr özümüz!
30.09.2007/02.58
Sosyal Medyada Paylaşın:
İlhami ERDOĞAN/Ozan İlo Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.