Yolun düþtüðünde gönül semtime, Piþmanlýklarýný alýp geleceksin. Geldiðinde gülümün kuruduðunu göreceksin, Unutulmanýn hazin sonuyla üzülüp, Bana piþmanlýklarýný sunacaksýn, Ben de geç kalmýþ bu itirafý kabul edeceðim. Merak edip soracaksýn: “Senin piþmanlýklarýn nerde”? Gözlerine bakýp, “Benim tek piþmanlýðým; yalnýz ve yalnýz sensin” diyeceðim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
enes86 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.