EL VURMADI BANA
Sabrým kalmadýki sabýr edeyim
Akar gözüm yaþý nasýl sileyim
Derdim çoktur hangisini sayayým
El vurmadý bana yar vurdu beni
Deli gönül coþup coþup çaðlasýn
Allar çözüp karalarý baðlasýn
Ýçin kanar yüzden yine gülersin
El vurmadý bana yar vurdu beni
Kapandý kapýlar kesildi yollar
Ayrýlýk demeye varmýyor diller
Yarin bahçesinde açacak güller
El vurmadý bana yar vurdu beni
Raflarýmý hatýralarla doldurdum
Can evimden vurdun beni öldürdün
Yani fidanýmýn dalýný kýrdýn
El vurmadý bana yar vurdu beni
Yaralýda Fakir Seyfi yaralý
Bir yar sevmiþim içten karalý
Hiç gülmedim onu sevdim seveli
El vurmadý bana yar vurdu beni
(Yine efkarlý bir anýmda çok sevdiðim bir dostum arkadasýmdan ayrýldýktan sonra içten gelen bu duygularýmý böyle dile getirerek kendimi teselli etmeye çalýþtým ) SAYGILARIMLA
21/01/1976
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.