...Ölüm Yağmurları...

topraða ekili sancýlarým
büyüdü akþamüstü yaðmurlarýyla
oysa ben daha yeni kavuþmuþtum huzura

katranýmý atmýþtým içimden
faleze dökmüþtüm kaygýlarý
bir sahur karanlýðýnda
niyetliydim mutlu olmaya
gülecekti sözlerim
ve þarkýlarým þen olacaktý
filmlerim hep kavuþmalara bitecekti
ve ben artýk kimi sevdiðimi bilecektim ..
kendimi...

kalyonlar doðmayacaktý içimde
boþluk çýkmayacaktý karþýma her þiirde
ve her þiirin en mutlu yerinde duracaktým ben
dünyalar benim olacaktý seviyorum diye kendimi
herþeyde biraz ben bulacaktý herkes
ve herkes biraz ben olacaktý
gel gör ki...
neye atsam elimi, kara leke bulaþtý
içime doldu kýrýklar
bulutlar üstüme geldi
umarsýz bir med-cezirde
kirlettim kendimi...
poyrazýna attým yokluðumun
düþümün oyuklarýnda kýrdým diþlerimi
kan tuttu duygularým

gün batýmýnýn yargýsýz infazýyla
hapsedildim korkumun mahzenine
topraða ekili sancýlarým
büyüdü akþamüstü yaðmurlarýyla...

-tam da ölüm kokuyordu gece-
Sosyal Medyada Paylaşın: