Kalmadý mýsralarýn artýk bende deðeri Ýflas eden yüreðim hicranýn konak yeri Aðlayan gözlerimin inan yok oldu feri Hüsran sarmýþ baðrýmý, caný yakar gidersin
Gezeceksin demek ki daima þehir þehir Ayrýlýðýn þerbeti âdeta acý zehir Tenimi saran sevgin çaðlayan coþkun nehir Özümdeki yaþ gibi birden akar gidersin
Ciðerime iþledi gidiþinin ayazý Belki de hediyedir rahat vermeyen sýzý Hassas yerinden vurdun hâli periþan kýzý Sol tarafýma doðru hançer çakar gidersin
Ruhum eþsiz adýný sayýklayarak yatar Ne hikmetse yastýðým hep taþ kesilir batar Çektiðim ýstýraplar beni sýladan atar Tebessüm daðýtarak yola bakar gidersin
Gündüz hayalimdesin, gece ise düþümde Kaçarý göçeri yok, alýn yazým peþimde Kafam yerinde deðil, aklým gönül eþimde Sana karþý duyduðum aþktan býkar gidersin
Yokluðunu solumak iþkencelerden beter Nihayetinde kaldým hem garip hem derbeder Dost düþman herkes gördü, hüzün dumaným tüter Havva’nýn dünyasýný bil ki yýkar gidersin
Havvanur YAVUZ YAÞ: ON DÖRT Sosyal Medyada Paylaşın:
DERBEDER HAVVA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.