' Emparyalistik Şiir '
Yüzümü buz kesti anne,
Yüzümü kalp kesti
Ki bilirsin, bir kalp Sibirya’da bilimum yýrtýcý/kesici/ezici /delici olabiliyor…
Ki bunlarýn hepsi deli saçmalýðý geldiyse hala açýklayabilirim…
Bir keresinde ama bir kerecikti,
Tanrý affetsin
Ben onu çok üzmüþtüm
Sonra siyah iki adam ve ciddi bir araba gelip
Üzerime ne varsa alýp gittiler
- O dahi l-
Ki ben sýrf el konmasýn diye onu
Almanyadaki dedemin üstüne yapmýþtým anne.
Sonra ben aðlamadým Murat geldi ’ þaka ’ dedi
Ben hiç gülmedim anne…
Sonra meðer o özgür bir kadýnmýþ. öyle dediler
Komünist diye içeri almýþ babasý,
Balkonda üþür diye.
Sonra ben ona hiç beyaz iç çamaþýrý ve sigara götürmedim
Beyazdan haz etmezdi
Sigara da içmezdi zaten,
Ama bardak kýrarken kulaklarýndan hep duman çýkardý Allah var,
Ýçi çok doldurulmuþ talaþ sobalarý gibi...
Sonra ben Muhsin Abi’ ye giderdim,
‘Oðlum ben aile hekimiyim aile kur sonra gel ! ’ derdi.
Özel hastanelere gidip bir sürü film çektirip
Bir sürü uyuþturucu testi yaptýrýrdým...
Hiçbir toksikoloji raporu etkin maddesine rastlayamazdý anne !
Abdi Ýbrahim ona muadil hiçbi antidepresan üretmedi mesela...
Sonra ananem kalktý, saksýdaki otlarý demledi
’ Ben karnivorum ’ dedim,
‘Okuma þu kitaplarý allah için,aç dua oku’ dedi
Sonra ben okumadým ,
Onlar da numaraný býrak biz sana döneriz demediler zaten…
Hayýr ne munasebet,
üzgün deðilim, hatta birçok alanda kendimi geliþtirdim
Öksürük þuruplarýnýn çok iyi kafa yaptýðýný öðrendim mesela,
Ya da kadýn milletvekillerinin mecliste tansiyonu düþürdüðünü ...
O gitti ve elim ayaðým çözülmüyor mesela,
Dilimin ýslanmasý bir bardak suya bakýyor
Hýrçýnlaþmýyorum, saçma sapan þeyleri kafama takmýyorum ,
Hatta þu gramofon , þu bir iþe yaramaz dantel örtüler
Sinirimi hiç zýplatmýyor, xanax bile atmadým.
Ýnan özlemiyorum onu, hatta koskoca yatak bana kalýyor
Sesini unuttuðumda müþteri hizmetlerini arayýp
Turkcelle hayata baðlanmayý denemiyorum
Hiçbir operator sesine benzemediðinden deðil hani,
Ki onun sesi þarký sölediðinde ürkütücü dahi olabiliyordu, bilirsin
Hem söylediði þarkýlar tarzým bile deðildi
Biz babamla hep Münir Nurettin dinleriz ayrýca..
Yüzümdeki týrnak izlerine gidip gelip kantaron çiðniyor ananem
Ki billahi içkiliydim hatýrlamýyorum
Diyorum bunlar delil, daha ben ölürsem olay yeri inceleme
Bunun bir intihar olmadýðýný düþünecek,
Sonra iki polis gidip kapýsýný çalacak
Muhtemel son kez orda duyacak adýmý…
Sonra kalkýp çay koyacak,
‘Yanlýþ anlaþýlmasýn aðlamýyorum bugün liptonlarý gözlerimde demliyorum’ diyecek kedilere ,
Kediler boþ boþ bakýp gidecek
Sonra hafýzasý da kötü benden beter, bunlarýn hiçbirini hatýrlamayacak.
Yoksa aþkýmdan da ölmüyorum hani ...
Teyzem ben çok küçükken, ama küçücükken
Yalan söylersen gözlerinden anlaþýlýr derdi anne ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.