Yüce daðlar kara taþ toprak,
Yolar kapanmýþ olmuþuz aksak,
Gönüller olmuþ insanlýða çorak,
Adeta yol olmuþ bitmiþ insanlýk..
Eline almýþ ipi çözülmez kement atýyor,
Deðer kalmamýþ bedavaya satýyor,
Gülenler çok aðlayan ise aðlýyor,
Ýnsanlýk yok olmuþ insanlýða aðlýyor..
Bir þey görmüyor gözler olsa da açýk,
Ortalýða salýnmýþ baþýboþ birkaç sapýk,
Hep dedikleri dilde hepsi satýlýk,
Ýnsanlýk kayboluyor her þey apaçýk..
Alan satan mutlu, insanoðlu satýlan,
Yeter ki insan adýna olunsun aranan,
Bir bakýyorum insanlar hep yalan dolan,
Yok olmuþ, yok ki insanca yaþayan..
Elimde satýr, yükün yüklemiþ kýrk katýr,
Ne düþünce kalmýþ, ne hal, ne hatýr,
Eline geçenleri kýyýyorlar çatýr, çatýr,
Hiç de bilmiyorlar hepsini ayný ilah yaratýr.
Yok, fikir zikir tespihi almýþ öylece çeker,,
Bilmezsen duyamazsýn tek gibidir gecenler,
Kötek yetmez derler, bilinmez çekilenler,
Ýnsanlýk bir gün asýl yerini gelmeyi bekler..
Bir gün olsun benliðimiz ile insan olalým,
Mazlumlar korunsun güzel yaþam bulsun,
Mevla’m bütün yaratýlanlarý korusun,
Gelecek günler insanlýk için yaþam bulsun..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.