GİDERKEN

Zayi ettim canan ile gönül baðýmý.
Aramasýn demiþ soysuz giderken.
Arasam da dil konuþmaz bilirim.
Sözleri tüketti soysuz giderken..

Ne oldu ki hiç kýymet mi bilmedim.
Bir dediyse asla iki etmedim.
Benle ölüme gel dedi de mi gitmedim.
Üç kuruþa sattý soysuz giderken...

Bir güneþin doðuþunu izlemekten býkmazdým.
Bir de onun yollarýný gözlemekten býkmazdým.
Nazar olur diye sevdamýzý el alemden saklardým.
Dillere düþürdü soysuz giderken

Bir çýrpýda silmiþ yaþadýðým onca aný’yý.
Çok eðlendim demiþ geçmiþ dalgayý.
Bitti diye bitirmiþ yazdýðý son cümleyi.
Noktasýný bile unutmamýþ soysuz giderken.

Görseydim ömrünce mutlu ol derdim.
Aðlar ise gözyaþýný ellerimle silerdim.
Yýlda bir olsa da hatýrla derdim.
vedasýz ayrýldý soysuz giderken.

Baþka söz kalmadý diyecek sözü üstüne.
Gidiyorum demiþ baþým, gözüm üstüne.
Sevdamýzý gömdüðü mezar üstüne .
Toprak bile atmamýþ soysuz GÝDERKEN....

mekansýz_meçhul
09/10/2007

Sosyal Medyada Paylaşın: