Þair
Aðlayan þiirle gülen bir þiir
Sohbete koyulmuþ izliyor þair
Birisi þiirde gülmeden yana
Öbürü aðlýyor düþmüþ hicrana
Aðlayan ve gülen þiir
Bir þiir aðlarken baþka bir þiir
Benle de avundu garip bir þair
Aðlayýp sýzlasan âlem görmüyor
Aðlama duymazlar sende gül diyor
Aðlayan þiir
Af buyur üstadým anlayamadým
Ah ile vah ile yýllarca yandým
Gülmedi hiç bahtým gülmedi yüzüm
Derdimi anlatýr kalemdir özüm
Gülen þiir
Benimde derdim var dertsizim sanma
Halimi duyunca sakýn utanma
Ama çare deðil boþ sýzlanýrsýn
Týnmazlar halini yalnýz kalýrsýn
Aðlayan þiir
Anladým üstadým güzel söylersin
Ama yara kanar nasýl gülersin?
Elimde deðil ki kalem yazýyor
Yazdýkça coþuyor yaram azýyor
Gülen þiir
O zaman yazma ki azmasýn yaran
Yazsan da olmuyor yarayý saran
Gülüp geç hayata zalim utansýn
Gösterme yüzünü mutlusun sansýn
Aðlayan þiir
Bilmem ki ne desem haksýz deðilsin
Sen sanki herkesten farklý gibisin
Kolay deðil bence bunlarý yapmak
Her âþýk aðlarmýþ benim ki tapmak
Gülen þiir
Anlaþýldý sana söz geçmeyecek
Aðlayan gözlerin hiç gülmeyecek
Müsaadenle dost ben gidiyorum
Her damla yaþýndan af diliyorum
Þair
Dinleyip þaþýrdý karýþtý aklý
Varýn siz söyleyin hangisi haklý?
Mistik kalemkârlar görev baþýna
Kolay mý gülmesi aþk ataþýna?
Mehmet Fikret ÜNALAN