BEDİR
Mekan-ý Bedir’de Allah’ýn üç yüz on üç eri,
Cihada susamýþ yekpare gönüllerin her birerleri,
Yayýndan çýkmýþ ok gibi saldýrý verirler ileri,
Korkutur azýlý düþmaný, heybetli görünüþleri…
Bedir, kýzgýn kum düzlüðümden ibaret bir saha,
Peygamber ve eshabý birer cevher, biçilemez paha,
Beden kafesinde imanlar, kalkar düþmana karþý þaha,
Bu cengaverlerin dengi gelmez, fani dünyaya bir daha…
Kafirin amacý alýp suyu arkaya, Müslümaný susuz býrakmak,
Küffarýn taktiðini kolaydýr, Allah’ýn erlerine anlamak,
Mühürlenmiþ siyah kalpleri, hidayetten nasibi olmayan ahmak,
Fýþkýrýr kalpten iman, Müslümana þereftir dar-ý harpte þehit olmak….
Ýlahi bir imdat, göklerden sebil sebil boþanýr yaðmur,
Gitti kalpten vesvese, doldu gönüllere ilahi nur,
Kafirler de almýþ baþýný gidiyor, küfür, kibir, gurur,
Alýndý çifter çifter abdestler, oldu ’nurun ala nur’…
Ýki ordu karþý karþýya, çýkar öne hazýr üç leþ,
Reva mýdýr? Gören göze her Müslümana bire beþ,
Bir tarafta baba, diðer tarafta amca ile kardeþ,
Fikirleri þeytani, islamý yok etmeye gelmiþ kalleþ…
Rasülullah’ýn kalkar eli, sahabiler heyecanla bekleyiþte,
Ýþaret ederek kalk ya Hamza, kalk ya Ali, kalk ya Ubeyde,
Gördünüz mü! yiðitleri, heybetli bir yürüyüþ var üzerlerinde,
Küffar safýndan üç heykeli mahsus, Utbe oðullarý Velid ve Þeybe…
Saflar arasý ferdi cenk, islam lehine sona erdi,
Küfür cephesinde bir haykýrýþ, sanki gökleri deldi,
Bedir imanýn þahlanýp, bir nevi küfrün battýððý yerdi,
Her kýlýç darbesi, kafalarý uçurup bedenleri yere serdi…
Bir tarafta zýrhlý ve elleri kýlýnçlý bin kiþi ilerliyor,
Kan yuvasý olmuþ gözleri alabildiðine hücüm ediyor,
Diðer tarafta üç yüz süvari semavi bir ýþýk alýnlarýnda parlýyor,
Dört büyük melek ordularýyla ehli imana yardýma geliyor…
Semavat-ý delercesine yükseliyor, bedir de bir tekbir,
Allah resülünün duasý ‘Ya rabbi bana olan vaadini yerine getir.’
Cebrail (a.s) aldýðý müjdeli haberi Allah resülüne iletir,
Ey alemlerin rabbi bize de o þehadet þerbetinden içir…
Müslümanlarýn arkasýndan hucüm iþareti verenler var,
Beyazlar giyinmiþ, beyaz sarýklý tarifi olmayan insanlar,
Ehli imanýn kulaklarýnda önceden hiç duymadýklarý nidalar,
Davranýn! Dayanýn! Allah azýlý düþman için gahhar…
O gün meleklerin öldürdüklerinde hususi niþaneler,
Peydahlanýyordu boyunlarýnda ve ellerinde kara lekeler,
Hz. Ali’nin þimþirini yiyenlerde ne kol kaldý nede kelleler,
Emri ilahi ile gökten inmiþ sanki beyaz sarýklý laleler…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.