BİR ÇÖP SEVDASI İŞTE DÜŞLERİM

BÝR ÇÖP SEVDASI ÝÞTE DÜÞLERÝM

Güneþ erken doðar benim mahalleme
Güne merhaba demek bile zor
Labirent sokaklardadýr ekmek kavgasý
... Gün eþit kýlar geceyi de bize

Sen alýþmýþsýn saçlarýna yýldýzlar takmaya
Bilirim hakkýn yok bizden ayrý bakmaya
Gözlerine bakýþým suskunluðum olsa da
Bu þehrin hikayesidir anlattýðým sana

Belki ellerim cebimde bir þehir düþlüyordum
Sen kaldýrýmdan binlerce kez geçiyordun
Kim bilir sende ekmekðini düþlüyordun
Bir çöpün hududunu geçmedi gidiþin

Hatýralara batmýþ eski bir koltuk
Ne çok bakan olmuþtu onada belki
Ben bile almak için düþündüysem de
Kýymetini bilen sen oldun o gün

Tebessümle bakýp ta sorarken bana
Baðýþladým düþüncemi bakarken sana
Kýymetini bilene her þey feda dünyada
Yüreðini yansýtmýþtýn maðrur bakýþlarýna

Bir çay tadýnda olurken veda sohbetin
Gitmek suskunluk tu isteksiz gidiþim
Ýçimde kalýrken saklý düþlerim
Bir çöp sevdasý iþte benim düþlerim

SOKAK ÞAÝRÝ
Sosyal Medyada Paylaşın: