Muhannet Kapısı
Zemheri ayýnda yâr yaralanmýþ
Salmýþ muradýný kadim dostuna
Sevdayý iþleyen dil paralanmýþ
Aþkýn gömleðini çekmiþ postuna
Acýlar direncin içinde savrulur
Kýrýlýr dalýndan yerlerde döner
Gönüller mihmaný güle kavrulur
Yeþerir baðýnda kuruyup söner
Sevdalar kavuþmaz yanar derinden
Alevin hükmünde dumansýz baþýn
Kýrýlgan goncanýn nazik yerinden
Gözlerde sýðýntý ýslanmaz yaþýn
Rýzkýný bilirsen kalmazsýn darda
Cennete çiçekli yollar verilsin
Gýybetten uzaklaþ olmazsýn zarda
Dilinde kelepçe Mecnun deðilsin
Komþunun derdine ilaç gibi ol
Muhtaca kalbinin içini doldur
Evsize ekmeðin tuzu gibi bol
Alan el verenin üstünde koldur
Þeytana uyarak nefsini körlet
Karþýna gariban çulsuzu alma
Zenginin çenesi fakiri söylet
Kamil’in baðýna destursuz dalma
Kýrýlma kýrýlan yürekler baðla
Ýnsana aþk gerek saraylar koyma
Kaldýr nikabýný dostuna aðla
Yüzüne bakýnýp gariban soyma
Muhannet kapýsý olmak istersen
Eline diline sahiplen mert kal
Yaradan gözünde suçlu titrersen
Cehennem narýna silkinerek dal
10.02.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Ekber Hırlak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.