Seni ta þuramla yani kalbimle yani gönlümle sevdim, Birde ruhuma hapsederek, Ýçime ilmik ilmik örerek nakþettim, Sen beni dilinle,lisanýnla sevdiðini söylüyorsun, Senin aþk’ýn baþýnda mý ? Yoksa aþk’ýn baþýndan mý aþkýn...
Þimdilerde sen ile ben, Ayný zaman içinde Ankara’da yaþanan iki farklý iklim gibiyiz, Ne ilk olmayý becerebilmiþ nede sonbaharý yaþatabilmiþtik, Tomurcuklar açtýramasakta,yaprakta döktürmemiþtik, Ben yazý yaþatýyorken,sen ayazýnla baðýrmýþtýn, Ve soðuk kalmýþtýn, Adý batasýca,baðrý yanýk Ankara’ya vede bana... Keçiören’de,Kýzýlay’da yada Beþevler’de bir apartman dairesinin balkonunda, Veya Çinçin’de herhangi varoþ bir semtte gecekondunun birinde, Ayný saksýda açmaya çalýþan iki farklý çiçek gibiyiz, Belki tahammülümüz bile yok birbirimize fakat ikimizde yeþermeliyiz. Yeni doðmuþ bir yavrunun yüzündeki iki kaþ gibi, Tufanda Nuh’un yaþadýðý telaþ gibiyiz, Ölüm ile yaþam gibi, Cemal ile Celal gibi, Aslýnda iki sýfatýnda anlamýný yitirdiði Kemal gibiyiz. Ayný gökyüzünü paylaþan yýldýz gibi, Þimdilerde ben,alev alev yanan ateþ, Sen yangýnlarýmý söndürecek su, Yok hayýr,ateþ almama sebep olan Hidrojen molekülü gibi, Hani diyorlar ya farklý Dünyalarýn insanlarý gibiyiz...
Þimdilerde sen ile ben, Sen ve Ben gibiyiz, Asla biz olamadýk,olamayýz, Biz bir olmayý, birlikte olmayý ve Güneþ gibi doðmayý Beceremeyiz.
Çaðlar Öcal 09.08.10 Sosyal Medyada Paylaşın:
Çağlar Öcal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.