ÖLÜM VE ZAMAN

yollar belli belirsiz yükseliyor

yollar yakut uzaklýklardýr
ve onlara ulaþmak, kimbilir
ne kadar, ne kadar zor...
yunus yana yana yürüdüydü
mevlânâ döne döne
bense kana kana yürürdüm
bir þair, neydi adý, * þöyle diyor:

bir gülün biraz daha gül,
bir hüznün biraz daha hüzün
oluþu gibiydik
ayrýyken de, birlikteyken de...
yaþadýk: bir kayboluþun kayboluþu...

þiir belli belirsiz yükseliyor

þiir ne? sonbahar içinde sonbahar
hoca** kesik kesik yürüyordu
bir sur, bir suret, bir sure
çelebiyse*** uça uça yürümüþtü
gökyüzü boydan boya tennure...
seviþtik: bir gövde, bir karþý-gövde
seviþmek kendini erguvan
diye bilse de olur, bilmese de...

aþklar belli belirsiz yükseliyor

aþklarý kendimle bezedim
ben aldým þiirin yýlkýsýný
ben ürettim...
ve ’bir yazýn kendi içine doðuþu...’
(ya da, ona benzer birþeyler)
diyebilmek...
yürüdüm: dile gelmek-
gelmemek arasý bildiðim yerde
Ölüm! Söz’ün alçalan kýþý
Ölüm! toplananýn daðýlýþý:
Kitap, hüzün ve gövde...

Ölüm belli belirsiz yükseliyor
Sosyal Medyada Paylaşın: