ne var? bir maðara durur ve ötekini dinler, maðrur bir çocuk sýðýnmýþtýr daða at biner gibi biniyor tadýlan bir þey midir akþam bir sözün bulutunda bir uçurumun yasýnda?
ölümle yeþil arasýnda
hep onlar var! terkideki çocukta bir dað, bir daha ötekinin yerini alýyor çoktan terkedildi bir bahara ebruli sözler: teyze, hala bir ev yýlanýnýn saçlarýnda bir büyünün kokusunda
ölümle yeþil arasýnda
kimler onlar? anne, baba daha saðlar, daðlar ne yapýyor diye dýþarý uzandý biri bir yalnýzlýk ötekine karýþtý baba ýssýz, anne tenha bir kentin yapraðýnda bir nehrin yarasýnda
çocuðuysa iþte öylece andým
ölümle yeþil arasýndandým yollar da oralýdýrlar
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hilmi Yavuz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.