ben daima uçurumlar edinirim bir yerden ötekine göçerken
iþte sessiz saatlerde kederden türemiþ bir söylen gibi göl ve baðlaþýðý enymion birlikte kývrýlýp uyurlar ana-bir acýyla ayýþýðý... da mý birliktedirler?
þimdi bu uçurum illerinden uçup göle kaçalým. kirli-olmak bizi orda bekliyor ...içimi melekler... aþklarsa baðlanmak için iyidir -ne farkeder?
melekler kendiliðindendirler öyle varolurlar... belki benim terkettiðim þiirden artakalan bu bahçeyi hesperid’ler yüklenir, toplayýp yollarý götürür... mü diyorsun? -daha erken!.
ben daima uçurumlar edinirim bir yerden ötekine göçerken
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hilmi Yavuz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.