erguvanlar geçip gittiler bahçelerden geriye sadece erguvanlar kaldý
þair! bahçelere özenecek ne vardý? iþte tenhâ her yanýmýz, hep tenhâ ne aradýk sözcüklerin kuytularýnda ne bulduk soldukça çoðalan dilimizde? Zaman’ýn sýrý hala duruyor olmalý ki üzerimizde biz bakýnca görünen aynalardý
nasýl var olduysanýz öyle kayboldulardý bir yazýn tiniyle bir güzün bedeni hem birleþti hem de ayrýldý sizde þair! gördünüz kimbilir kaç aþkýn battýðýný o derin sulara kapýlmýþ þiirlerinizde... nedeni, ne kayalar ne fýrtýnalardý:
kuytulardý, geçip gittiler sözlerimizden geriye sadece kuytular kaldý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hilmi Yavuz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.