AKŞAM VE KANDİL

mevsimidir,
kendi hüznüme döndüm...

akþam annemle aramda
bir süs
gibi dururdu;
saatler rikkatle vururdu;
özensiz
bir eþya kuraklýðý
daðýlmýþ bahçemize;
ve her þey kandil...

hangi aðacýn yapraklarýný
siyah kadifeyle örttün Ölüm?
hangi Söz’ü bana verdin
de benden geri aldýn,
ey Dil?

Birden mevsimler selsebil
Aktýlar; görünmemekti dileðim;
Siyah kadife sýzdýrýyor,
Iþýkta yaðlanýyor gül,
Odamda kirli meleðim...

Annem kandili siliyor:
‘mendil,
mendil nereder?’

akþam, annemle aramda bir süs!
Sosyal Medyada Paylaşın: