Kızım Tuğba’ya
Bugün çok özledim Tuðba kýzýmý
Cennetin aðacý dalý baþkadýr
Kader bu ya taþa çarptým dizimi
Öpmeye doymazdým balý baþkadýr
Sabah erken odasýna girerdim
Okul saatiniz çocuklar derdim
Saçlarýný tarar sonra örerdim
Görki zülfündeki teli baþkadýr
Gözler zümrüt gibi kaþlarý keman
Damarýna basan eder el aman
Öyle güzelleþir güldüðü zaman
Aðzý býdýr býdýr dili baþkadýr
Tertemiz giyinir ilaç olmaz kirli
Amma yemek yerken biraz kibirli
Karakýzým geliþmedi bir türlü
Elle tamamlanýr beli baþkadýr
Çantasý omuzda yolda gezerken
Onu seyret kalem cetvel dizerken
Parmaklar minnacýk yazý yazarken
Onun kalem tutan eli baþkadýr
Þahballý’yým yavrularýn nuru var
Bu gönlümün tam üç tane yari var
Nurgül’ümün apayrý bir yeri var
Hilal’in Tuðba’nýn hali baþkadýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.